Zespół metaboliczny

W latach 80. XX wieku amerykański naukowiec GeraldReaven zwrócił uwagę na wysoką śmiertelnością z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego u pacjentów cierpiących na otyłość, wysokie ciśnienie krwi i zaburzenia metabolizmu węglowodanów. Zasugerował, aby nazwać ten syndrom "Syndrom X". Inne nazwy tego zespołu to zespół metaboliczny, zespół insulinooporności.

Badania wykazały, że nadmiar trzewnej(wewnętrzny) tłuszcz w otyłości wpływa na zmniejszenie wrażliwości tkanek obwodowych organizmu na insulinę. Insulina odpowiada za rozszczepienie glukozy; jeśli insulinooporność jest zwiększona, poziom cukru we krwi wzrasta, co z kolei zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. Oprócz otyłości brzusznej (tłuszczu trzewnego tłuszczu w jamie brzusznej) i oporności na insulinę, zespół metaboliczny jest często towarzyszy nadciśnieniu (podwyższone ciśnienie krwi), choroby wieńcowej serca i aterogenną dyslipidemii (nieprawidłowy wzrost poziomu lipidów / lipidoproteinov we krwi). Połączenie otyłości, cukrzycy, nadciśnienia i choroby niedokrwiennej serca nazywa się "kwartetem śmierci".

Zespół metaboliczny częściej występuje u mężczyzn,niż u kobiet. Prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu u kobiet jest wyższe w okresie menopauzy. Jednak w ostatnich latach coraz częściej u nastolatków występuje zespół metaboliczny. Skłonność do tego zespołu jest określana genetycznie i "zaczynać" jego niewłaściwą dietę, bezczynność, niektóre leki i choroby. Jeśli zespół metaboliczny nie jest leczony, przez10-20 lat po rozpoczęciu zacznie się rozwijać i postęp miażdżycy, a znacznie zwiększa ryzyko powikłań - zawału serca i udaru mózgu, które są brzemienne ze skutkiem śmiertelnym.

Jak rozpoznać zespół metaboliczny? Główną cechą jest otyłość brzuszna, w którym tłuszcz jest odkładany w jamie brzusznej. W normalnym obwodu talii u kobiet powinna być mniejsza niż 80 cm, mężczyźni - nie więcej niż 94 cm, jeśli obwód talii przekracza dane - to czasu alarm.

Oprócz obwodu pasa w talii wskaźnik masy ciała (BMI) co pomaga w określeniu ryzyka rozwoju chorób układu krążenia. Aby określić BMI, należy podzielić masę ciała w kilogramach na wysokość w metrach, do kwadratu.

Są też Dodatkowe kryteria rozpoznania zespołu metabolicznego:

• 
  Nadciśnienie tętnicze - ciśnienie krwi 140 do 90 i powyżej;
• 
  wzrost glikemii na czczo (hiperglikemia) - 6,1 mmol / L i więcej;
• 
  wzrost poziomu trójglicerydów - 1,7 mmol / l i więcej;
• 
  wzrost poziomu lipoprotein o małej gęstości - 3,0 mmol / l i więcej;
• 
  spadek poziomu lipoprotein o dużej gęstości - 1,0 mmol / L i niższy u mężczyzn, 1,2 mmol / L i niższy u kobiet.
  

Dla potwierdzenie diagnozy "Zespół metaboliczny" wystarcza na jeden główny atrybut (otyłość brzuszna) i dowolne z dwóch dodatkowych kryteriów.

Zespół metaboliczny to niebezpieczna choroba,ponieważ każdy z jego składników może spowodować rozwój poważnych powikłań z praktycznie wszystkich narządów i układów ciała: serca i naczyń krwionośnych, nerek, wątroby, pęcherzyka żółciowego, stawów, płuc, a nawet mózgu. Dlatego zespół metaboliczny musi być leczony, a im wcześniej - tym lepiej.

Leczenie tego zespołu jest złożone. Konieczne jest nie tylko normalizowanie masy ciała,ale także w celu przywrócenia normalnego metabolizmu metabolicznego i hormonalnego, dostosowania ciśnienia krwi, normalizacji poziomu glukozy we krwi i leczenia chorób współistniejących.

Dla rozwiązywanie problemu nadwagi stosowane są głównie metody niefarmakologiczne- dieta, aktywność fizyczna. Pacjenci zmniejszają spożycie kalorii, ale dieta powinna być zrównoważona i racjonalna. Ilość tłuszczu w diecie nie powinna przekraczać 10%, a strawne węglowodany - 30% całkowitej wartości kalorycznej. Żywność należy dzielić (4-5 razy dziennie). Zarówno dieta, jak i ćwiczenia powinny być przepisane przez lekarza na podstawie stanu pacjenta - nie można w tym przypadku stosować samodzielnego leczenia.

Do normalizacji ciśnienia tętniczego, leczeniazaburzenia lipidowe i wysoki poziom cukru we krwi, zapobieganie i leczenie cukrzycy typu 2, należy stosować odpowiednie leki, które powinny być przepisywane przez lekarza. Na przykład beta-blokery, często stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, nie są zalecane w przypadku zespołu metabolicznego - mogą negatywnie wpływać na metabolizm glukozy. Dlatego wszystkie leki powinny być przepisane przez lekarza.

Zdrowy tryb życia (prawidłowe odżywianie, umiarkowana aktywność fizyczna, brak złych nawyków) pomoże zapobiec zespołowi metabolicznemu i żyć długo i zdrowo.