Wypalenie zawodowe

Wypalenie zawodowe to szczególny przypadek profesjonalnej deformacji. Termin "Wypalenie emocjonalne" (wypalenie) po raz pierwszy wprowadzony do praktyki psychologicznejAmerykański psychiatra Freidenberg w 1974 r. Zespół wypalenia zawodowego wiąże się z przedłużoną ekspozycją na czynniki stresogenne o średnim natężeniu związane z aktywnością zawodową. W rzeczywistości wypalenie zawodowe to długi chroniczny stres.

Bardziej niż inne, wypalenie zawodowe Zawody związane z działalnością intelektualną i komunikacją z ludźmi: dziennikarze, lekarze, nauczyciele szkolni inauczyciele akademiccy, menedżerowie itp. Wypalenie zawodowe charakteryzuje się pojawieniem poczucia obojętności wobec pracy, dla kolegów (nawet jeśli byli oni dla was całkiem mili) i ogólnie do wszystkiego, co się dzieje. Osoba traci pewność siebie, zaczyna obwiniać siebie za brak wiedzy, doświadczenia, kompetencji i profesjonalizmu.

Zespół wypalenia zawodowego towarzyszy i objawy fizyczne. Ponieważ stale pojawiają się negatywne emocjeakumulować, może to doprowadzić do wyczerpania się emocjonalnych i energetycznych zasobów organizmu. Wyczerpywanie wyraża się w zmęczenie, stałe zmęczenie, zaburzenia snu (bezsenność), drażliwość, bóle głowy, utrata wzroku i (co może wydawać się nieracjonalne na pierwszy rzut oka) słuchu.

Pojawienie się syndromu wypalenia zawodowego ma znaczny wpływ trzy czynniki - Osobiste, rolowe i organizacyjne. Przyjrzyjmy się każdemu z tych czynników w szczegółach.

Czynnik osobisty. Wypalenie zawodowe nie ma żadnego wpływudoświadczenie, stan cywilny i wiek. Jednak psychologowie uważają, że zespół wypalenia zawodowego częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Kobiety często są bardziej skłonne do emocjonalnego odczuwania emocji w swoich działaniach zawodowych i problemach z kolegami.

Zwykle występuje wypalenie zawodowe wludzie są łagodni, humanitarni, skłonni do empatii. Tacy ludzie są idealistami, są zorientowani na ludzi. W tym samym czasie łatwo zapalają ten pomysł, dają się ponieść emocjom, a to hobby może osiągnąć fanatyzm. Jednocześnie zespół wypalenia zawodowego jest niebezpieczny dla autorytarnych, emocjonalnie zimnych i zastrzeżone osób z niskim poziomem empatii.

Współczynnik ról. Syndrom wypalenia zawodowego jest bardzo dużypracownicy kolektywów, w których obowiązki i obowiązki pracowników są równomiernie rozłożone, są mniej narażeni, brak jest konkurencji lub jest ona ograniczona do minimum. Nierówny lub nierównomierny podział odpowiedzialności za działania zawodowe, niespójność wspólnych wysiłków, brak integracji działań i konkurencji zwiększa prawdopodobieństwo wypalenia zawodowego.

Czynnik organizacyjny. Zespół wypalenia zawodowego bezpośredniowiąże się z intensywną aktywnością psycho-emocjonalną: potrzebą intensywnej komunikacji, wzmocnionej emocjami, intensywną percepcją, przetwarzaniem i interpretacją informacji, podejmowaniem decyzji. Ponadto, wypalenie zawodowe powoduje niekorzystną atmosferę w zespole, niewłaściwą organizację i planowanie działań, biurokrację, konflikty w zespole, konieczność pracy z trudnym psychicznie kontyngentem (klienci konfliktowi, poważnie chorzy, trudni nastolatkowie, itp.).

Wypalenie zawodowe nie jest kaprysem, ale poważną chorobą, która może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji, jeśli się zacznie. Na pierwszych symptomach kosztów wypalenia zawodowego skonsultuj się ze specjalistą-psycholog, a jeśli te objawy są fizyczne, tybyć może trzeba skonsultować się z terapeutą. Aby zdiagnozować wypalenie zawodowe, psycholodzy stosują specjalne testy i zwalczają je - specjalne ćwiczenia i ćwiczenia.

Niestety, walka z wypaleniem zawodowymczasami niemożliwe bez zmiany pracy. Jeśli wiesz, że Twoja praca jest coś, czego się nie podoba (obowiązków, wynagrodzenie, drużyna, głowa, itd.), Jeśli nie ma szkolenia i ćwiczenia nie pomogą dostroić w pozytywny sposób i dostać się do pracy z entuzjazmem, jeśli twoja praca wydaje jesteś bez znaczenia - być może będziesz musiał to zmienić. Nie chcesz "palić w pracy"?