Z czego dziecko ma stres?

Stwierdzenie obecności stresu u dziecka może byćostre zmiany w jego zachowaniu, dziecko staje się "nierozpoznawalne" i "niekontrolowane". Oznaką stresu może być częsta i ostra zmiana nastroju dziecka, niektóre zaburzenia psychosomatyczne (ogólne osłabienie, zmęczenie, nudności, wymioty itp.).

Stres u dziecka w różnym wieku może być spowodowane różnymi przyczynami i zamanifestować sięna różne sposoby. Tak więc u niemowląt i dzieci poniżej drugiego roku życia stres może być spowodowany chorobą, rozłąką z bliskimi, nawet krótkoterminowymi. Ponadto dzieci reagują bardzo ostro na doświadczenia rodziców i mogą "zarazić się" swoim stresem.

Objawy stresu może działać: zwiększona drażliwość, nagłe zmiany w apetycie do jedzenia, zaburzenia snu. Pomóż dziecku poradzić sobie ze stresującą sytuacją może różnych gier, zwłaszcza w chowanego. Hide and seek uczą dziecko, że mimo tymczasowej nieobecności mama lub tata zawsze wracają.

W wieku od 2 do 5 lat potrzeba oddzielenia od rodziny, na przykład podczas wizyty w przedszkolu, zmian w zwykłym trybie życia, wizyty u lekarza lub fryzjera - te czynniki mogą również powodować stres.

Stres objawia się u dzieci w tym wiekunadmierne lęki, agresja, niekontrolowane wybuchy gniewu i irytacji, jąkanie, wzmożone "łzawienie". Również dziecko może mieć tzw. Regresja behawioralna - powrót do wcześniejszych etapów rozwoju. Na przykład dziecko zaczyna prosić o smoczek lub oddać mocz w łóżku, ssąc palec.

Dziecko wciąż jest trudne do wyrażenia swoich uczuć idoświadczenie słów, więc rodzice, aby dowiedzieć się przyczyny tego, co się dzieje, ważne jest, aby słuchać rozmów, które dziecko nosi ze swoimi zabawkami. W grze dziecko traci ważną dla siebie sytuację, aw rozmowach z zabawkami jest bardziej szczery niż z rodzicami.

Dobrze pomaga złagodzić stres szybki, mechaniczny rysunek w jasnych kolorach,możliwość obfitości krzyczeć. Konieczne jest ograniczenie czasu, w którym dziecko ogląda telewizję - ważne jest, aby dziecko co najmniej przez kilka godzin dziennie spędzało ciche, ciche gry, na temat książki.

Od początku wizyty w szkole dziecka zaczynają się nowe obciążenia dla dzieckanowe wymagania. W tym okresie dzieci są bardzo podatne na stres. Wysokie (czasem nawet zbyt duże) oczekiwania rodziców i wielkie pragnienie dziecka do spełnienia tych oczekiwań, konflikty z kolegami z klasy lub nauczycielami - wszystko to może prowadzić do stresu.

Rozpoznaj stres w tym wieku może być spowodowany niewyjaśnionym bólem iwidoczne powody, niechęć dziecka do uczęszczania do szkoły lub komunikowania się z innymi dziećmi. Nerwy ruchowe, niska samoocena, zaburzenia apetytu i snu, opóźnienie w uczeniu się - może to być również oznaka stresu.

Jak znaleźć przyczynę stresu? Możesz iść z dzieckiem do kina lub na spacer -z dala od domu (być może, odrażająca) sytuacja, dziecko może mówić. Przy pomocy gier fabularnych rysunek można "odtworzyć" w stresującej sytuacji. W grze lub na obrazku dziecko może sobie wyobrazić, jak zachowałby się w tym czy tamtym przypadku.

Dziecko w wieku dorastania i seniorów - to prawie dojrzały dorosłyosobowość. Nic dziwnego, że jego doświadczenia odnoszą się do doświadczenia osoby dorosłej: troska o jego przyszłość, relacje z innymi ...

Objawy stresu u młodzieży również praktycznie nie różnią się od "dorosłych". Nastolatek może czuć się ogromnie samotny, niepewny siebie, stracił chęć komunikowania się z ludźmi. Staje się nadmiernie rozdrażniony, porywczy, zmienia się drastycznie od głębokiej depresji, pojawia się niewytłumaczalny niepokój, obsesyjne działanie.

Jak pomóc nastolatkowi poradzić sobie ze stresem? Ważne jest, aby "rozmawiać" z dzieckiem. Jeśli nie chce powiedzieć sobie o swoich problemach, możesz "iść z daleka", tzn. rozpoczynaj rozmowę na niektóre obce tematy, starannie tłumacząc rozmowę we właściwym kierunku. Możesz "stracić" z dzieckiem to, co się stało, ale w twojej "zabawie" będzie szczęśliwe zakończenie.

Nie mów swojemu dziecku podczas okresu stresowego okołojego niewypłacalność. Zwroty takie jak "wstrząsaj się, musisz być silny" sprawiają, że dziecko czuje się winne bez poczucia winy. Rodzice powinni dać dziecku szansę zrozumienia, że ​​go kochają bez względu na wszystko. Pomoc lepiej oferować dyskretnie, podkreślając, że rodzice są zawsze tam, gdzie jest to konieczne, ale pozostawiają dziecku prawo do decydowania o sobie.