Jak znaleźć rozwijającą się grę komputerową dla dziecka
Problem XXI wieku - dziecko i komputer, a dokładniej,dziecko i wirtualna przestrzeń do gry do jego dyspozycji. Zwykły dogmat edukacji książkowej zostaje odrzucony, a młodzi rodzice, którzy właśnie opanowali mądrość światopoglądu poprzez ekran monitora, zmuszeni są skierować interesy swojego nierozsądnego dziecka w nowy świat gry.
Graj w gry komputerowe, dzieci zaczynają wcześnie,niż opanowanie alfabetu i początkowych przyjęć na koncie. Jeśli dziecko może dosięgnąć klawiatury i zobaczyć jasne obrazy na ekranie, zrobi to cały czas. Jeśli zrozumie logiczny związek między swoimi słowami i zmianami w serii wizualnej, to ty, biedni rodzice, odeszliście.
Twoje nierozsądne dziecko weszło w grędojrzałość. Wprawdzie uzależnienie od gier komputerowych u dzieci w wieku przedszkolnym występuje najczęściej jako forma imitacyjna. Młodzi rodzice, na przykład z własnego przykładu, zapraszają dziecko do przyłączenia się do pewnego "klubu inicjowanych", nie będąc gotowymi na określenie stopnia inicjacji.
Jak wybrać dla dziecka w wieku 5-8 latgry, które są dostępne dla jego zrozumienia, rozwijają podstawowe umiejętności, a jednocześnie nie mają negatywnego wpływu na psychikę dziecka, nikt jeszcze nie wie. Istnieje jednak sprawdzona metoda zbiorowego badania, która pozwala obojętnym rodzicom przekazać swoim kolegom niezbędne informacje na temat podanych ścieżek gry.
Zacznijmy od najprostszego źródła wejściowych zasobów dziecka (IR) do twojego domowego komputera. Ponieważ zaawansowani użytkownicy mogli już zweryfikować, może być tutaj kilka opcji.
Gdzie powinienem szukać lub nie szukać gier komputerowych
Zgodnie z klasyfikacją znanego analityka rynku gier komputerowych dla dzieci SS Kobniewa, zidentyfikujemy i omówimy główne cztery grupy.
1. Najprostszym i najbardziej kosztowny sposób, aby spełniać potrzeby dzieci w nowym boisku - zakupu licencjonowanej wersji gry nie są znane do Ciebie. Słowo „nieznane” jest kluczem tutaj, ponieważ, jak każdy rynek towarowy, aktywnie reklamowane przez producenta, kupiony gra może być pusta skorupa, która nie interesuje dziecko.
Informacje na temat takich pułapek komputerowych nie zostały jeszcze zebrane, ale mamy nadzieję, że z twoją pomocą stworzysz rejestr "złych" kolekcji gier dla dzieci.
2. Wykorzystanie zasobów wyspecjalizowanych placówek pedagogicznych. Znajdź rozwój badań i rozwoju dla grupy wiekowej swojego dziecka, drodzy rodzice, będziecie w stanie, ale nie ma gwarancji jego działalności w grze. Zazwyczaj to źródło dostarcza zestawu wytłoczonych ćwiczeń dla rozwoju pamięci, uwagi i podstawowych umiejętności liczenia.
3. Pobieranie gier dla dzieci ze specjalizowanych witryn z grami poprzez hosting plików w trybie zwykłego dostępu lub konta premium. Od razu zauważamy, że próby uwolnienia się od opłat, które zwykle okazują się droższe, są nawet droższe niż opcja 1. Oprócz torebki komputer może również cierpieć, wpisując infekcję z nieprzetestowanych źródeł. Instalacja dużych gier, z reguły, jeśli jest, to z wielkim skrzypieniem. Szczerze mówiąc, jest to długa droga z wielkim rozczarowaniem dla dziecka.
4. Bezpłatny dostęp on-line lub pobieranie bez rejestracji. Najlepszym sposobem, aby rodzice przetestowali i zaprezentowali dzieciom interesującą grę komputerową. Niestety, w tej ogromnej beczce z miodem są rozproszone dużo łyżek, nie zawsze nawet ze smołą. Najbardziej atrakcyjna forma gier dla dzieci, ale, niestety, tylko pod nadzorem dorosłych.
Ci szczęśliwi ludzie, którym udało się złapać podobieństwo "złotej rybki" w formie ekscytującej, inteligentnej, bezdzietnej gry pozbawionej agresji, proszę o tym powiadomić zainteresowaną społeczność rodziców.
Załóżmy, że szukamy zabawki komputerowejaby odnieść sukces, dziecko entuzjastycznie kliknij przyciski, rodzice go o swojej działalności, ale ... Czy jesteś pewien, że wybrałeś na boisku wirtualnym dzieckiem jest zgodny z podstawowymi problemami pedagogicznymi swojej grupie wiekowej, promuje rozwój niezbędnych funkcji psychicznych? Jak ocenić potencjał rozwojowy gier komputerowych dla dzieci, omówimy w następnym artykule.
Autor: Katerina Sergeenko
