Autyzm u dorosłych

Wystarczy życie w waszym osobistym świeciepowszechna forma samozachowawczości do tej pory. Współczesny człowiek, który ucieka od rzeczywistości w dżungli swojego wewnętrznego świata, już dawno nie był już czymś zagrażającym społeczeństwu. Nic dziwnego, bo kto chce słuchać cudzych problemów, a jeszcze bardziej - wyników udanych osiągnięć? Tak więc, osoba ukrywa się w muszli, ściśle chroniąc ją przed zewnętrznymi bodźcami. Tam czuje się swobodnie i swobodnie, nie zauważając, jak stopniowo odsuwa się od potrzeby komunikacji. Naruszenie aparatu komunikacji pociąga za sobą złożoną formę psychozy, która nazywa się autyzmem.

Nie zapominaj o tym przede wszystkim autyzm jest naruszeniem mózgu. Naukowcy uważają, że choroba jest przenoszonagenetycznie, ale nie jest wykluczone, że uszkodzenie mózgu może być przyczyną uszkodzenia mózgu. Ponadto długotrwała przewlekła depresja również przyczynia się do rozwoju tej choroby. Autyzm u dorosłych przejawia się jako wpływ zewnętrznych bodźców na psychikę.

Jest kilka rodzajów autyzmu: Kanner użytkownika, syndrom Aspergera, zespół Retta i nietypowy autyzm. Wszystkie typy autyzmu mają zarówno charakter genetyczny, jak i nabytek choroby, ale autyzm atypowy objawia się w starszym wieku, dlatego jest on określany jako autyzm u osób dorosłych.

W pewnym momencie dorosły, często odnoszący sukcesyosoba zamyka się w sobie i boi się paniki wszelkich przejawów komunikacji. Próbuje odizolować się tak szybko, jak to możliwe od społeczeństwa, w którym jest niewygodny. Przyczyny tego są dość rozmyte i, co do zasady, manifestują się z powodu auto-sugestii. Jednocześnie osoba jest wyraźnie przekonana o słuszności swoich przypuszczeń i uzasadnia to zachowanie tym, że sam ze sobą czuje się bardziej pewny siebie i produktywny.

Autyzm u dorosłych rozwija się dość szybko, alezaczyna się prawie niedostrzegalnie. Nie pamiętasz, w którym momencie twoja bliska lub znajoma osoba przestała się do ciebie uśmiechać i zaczęła cię witać z niechęcią. Na pierwszy rzut oka depresja sezonowa, nieprawidłowe funkcjonowanie rodziny lub pracy, niezadowolenie z pewnych czynników zewnętrznych. Tak więc osoba nie ma problemów z tobą, a ty spokojnie reagujesz na przejaw swojej obojętności, bierności lub wręcz przeciwnie - nadmiernej drażliwości.

Po pewnym czasie zaczynasz zauważać znaczące zmiany w zachowaniu swoich bliskich lub znajomych. Osoba staje się obojętna na wszystko, próbuje uniknąć nie tylko hałaśliwych firm, alei zwykły dialog. Jego mimika i gesty istnieją pewne konsternacja, niepewność, jąkanie, tiki. Osoba traci zainteresowanie absolutnie do wszystkiego. Nie obchodzi go, co dzieje się na świecie, na ulicy, a nawet we własnej rodzinie. Trudno mu skontaktować się z kolegami, sąsiadami i boi się komunikacji werbalnej w supermarketach i organizacjach społecznych.

Autyst jest skłonny do zapomnienia, roztargnienia,. Jeśli taka osoba jest pytana o coś ważnego- upewnij się, że nie tylko nie spełni swojej prośby, ale również straci czas rzeczywisty. Pukanie do niego lub dzwonienie do niego jest prawie niemożliwe. Nadal cechą charakterystyczną autyzmu u osób dorosłych jest to, że tacy ludzie nie czują się winni.

Konieczne jest natychmiastowe skierowanie do psychiatry lub neuropatologa, którzy są zobowiązani do prawidłowego zdiagnozowania przyczyny takiego zachowania. Autyzm u dorosłych jest jeszcze bardziej niebezpieczny niż autyzm dziecięcy, ponieważ ta choroba objawia się późniejprzez wiele lat potrafi rozbroić człowieka, doprowadzić go do skrajnej nierównowagi umysłowej. Ponadto autyzm negatywnie wpływa na zdolność do pracy i relacje rodzinne.

Osoby z autyzmem lub z pełnymforma choroby nie powinna rozpaczać i poddawać się. Dobry psychoterapeuta, którego pomoc jest potrzebna w tym przypadku, powinien wyjaśnić Tobie, Twojej rodzinie i przyjaciołom to autystyczny nie jest wyrzutkiem, a nie pustelnikiem.

Osoba z autyzmem jest niczymróżni się od innych, ukształtowaną osobowością, która wygodniej jest wytwarzać pewne dobro i zasoby, będąc w stanie zamkniętym. Można powiedzieć, że autyst nie jest podobny do wszystkich innych, ale nie powinniśmy zapominać, że wybitne utalentowane osoby nie zawsze były społecznie progresywne, chociaż zajmowały znaczące miejsca w historii planety. Autyzm cierpiał tak wybitne osobistości jak Abraham Lincoln, Leonardo da Vinci, Andy Warhol, Bob Dylan, Courtney Love, Vincent Van Gogh, Virginia Woolf.

Autyzm u dorosłych niestety nie leczy,ale konieczne jest ciągłe wsparcie psychologiczne dla osoby z taką chorobą. Przez długi czas wierzono, że autyzm jest upośledzony umysłowo, ale wraz z wiekiem stało się jasne Autyzm u dorosłych został przekształcony w genialne pomysły i oryginalne podejścia do rozwiązywania złożonych problemów, która jest poza zasięgiem nawet naukowców z pewną bazą wiedzy.