Aby pokonać lub nie pokonać?

Jak to możliwe, aby wychować dziecko w inny sposób, wielerodzice często po prostu nie reprezentują. Jego wspomnienia z dzieciństwa, autorytatywne narzekanie na babki, które przez długi czas płakały na czole dziecka - wszystko to nie wywołuje nawet wiary w młodych rodziców, ale przekonanie, że nie tylko można pokonać dziecko, ale jest to również konieczne.

W rzeczywistości prawda jest prosta - przemoc rodzi przemoc. Jeśli dziecko zostanie pobite ze względu na wykształcenie iposłuszeństwo, wtedy rodzice mogą być pewni, dziecko bardzo szybko się nauczy - kto jest silniejszy, ma rację. Czy to właśnie oni chcą zrobić wrażenie na nim za pomocą paska? Każda osoba, która uderzy najprawdopodobniej, będzie chciała odpowiedzieć uderzeniem. Małe dziecko uświadamia sobie, że nie będzie w stanie zadać tego samego fizycznego ciosu swoim rodzicom, ale pięknie uderzy w nerwy swoich rodziców. Istnieje wiele przykładów, kiedy dzieci były bite za jakąś "brudną sztuczkę", ale uporczywie kontynuowały tę "brudną sztuczkę" - wbrew rodzicom.

Dlatego, nawiasem mówiąc, zwolennicy kary fizycznej wydedukowałem jeszcze jedną "formułę": taśma wywołuje silną osobowość u dziecka. Ale czy tak jest? Edukacja fizyczna zamienia dziecko w przerażoną, nerwową osobę, a nie w pełnoprawną osobę!

Zwolennicy wychowania dzieci zkara fizyczna wierzy, że strach przed dzieckiem przed bólem kary fizycznej bardzo szybko nauczy go, co może i nie może. Na przykład, jeśli dziecko gryzie lub walczy, rodzice uważają, że cios lub ukąszenie w odpowiedzi pokaże dziecku, że także boli innych.

Ale czy kara fizyczna może nauczyć dziecko "Co jest dobre, a co złe"? Paradoksalnie, nie! W wieku do 2 lat dziecko zazwyczaj nie może zrozumieć, dlaczego został ukarany. Prosty przykład. Jeśli zapytasz dorosłych przyjaciół lub współpracowników, czy zostali ukarani fizycznie w dzieciństwie, to z pewnością większość odpowie twierdząco. A jeśli ich zapytasz, dlaczego ich pokonali? Nikt nie będzie pamiętał dokładnie, z wyjątkiem tego, że sprawa była nietypowa. Czy możemy więc mówić o edukacyjnym charakterze tej miary kary, jeśli? pamiętaj tylko o bólu i urazie, ale nie "rozsądny, dobry, wieczny", który rodzice próbowali zaszczepić w takiej metodzie?

Chociaż większość rodziców odmówiła wychowania, ale klapsa na papieża, wielu nie bierze pod uwagę kary fizycznej w zasadzie, i najczęściej spank dzieckadopasowanie gniewu i irytacji. Wtedy nawet się wstydzą. Ale dla jednego dziecka klaps nie przedstawia nic szczególnie strasznego, ale dla drugiego jest prawdziwą tragedią.

Jak możesz wychować dziecko bez stosowania kary fizycznej? Niestety, ogromna liczba rodzicówjest nieznany. I nadal dają dzieciom papieża lub nagrody klapsami i klapsami tylko dlatego, że nie wiedzą jak. Tymczasem możliwe jest kształcenie bez fizycznej kary.

Dziecko jest bite, bo boi się, że nie pozna reguł i granic, wyrośnie na egoistę i "pasożyta". Ale także inne sposoby karania pozwalają ustawić ramkę dla dziecka, za co nie wyjdzie. Dziecko przewróciło się w supermarkecie? Wyjście: spokojnie ostrzegaj dziecko, że jeśli nie przestanie, sklep będzie musiał wyjść. A w przypadku nieposłuszeństwa - zagrożenie dla spełnienia. Pozbawianie dziecka przyjemności i nagród za przestępstwa jest bardziej "humanitarnym" i skutecznym sposobem niż kara fizyczna. Ponadto dobrze będzie, jeśli dziecko od wczesnego dzieciństwa przyzwyczai się do odpowiedzialności za swoje działania. Jeśli trafi matkę, niech wie, że po tym przestanie się z nim komunikować. Jeśli na obiad nie zjecie miseczki zupy, niech będzie pewien, że nic nie dostanie przed kolacją ...

Kiedy dziecko przyprowadziło swoich rodziców z wygłupami"Biały upał", trudno im się oprzeć poklepując dziecko, które, jak mówią, jest zdenerwowane z serca. Policz w umyśle do dziesięciu, przestaw swoją uwagę na coś innego, opuść pokój lub poprowadź do innego pokoju dziecka - to może pomóc rodzicowi powstrzymać pierwszy wybuch gniewu i bardziej trzeźwo spojrzeć na sytuację. Kiedy wyjaśniona zostanie przyczyna niewłaściwego postępowania dzieckao wiele łatwiej jest rodzicom myśleć o ich przyszłym zachowaniu i wybierać odpowiednią miarę kary.