Jak odzwyczaić dziecko ręcznie?
Od urodzenia dziecka spędza dużo czasuna rękach mojej matki. A to normalne. Uścisk matki i dziecka tworzy silny emocjonalny związek między nimi. Na rączkach jesteśmy przyzwyczajeni do zabrania dziecka, gdy płacze, jest zmęczone, nie może zasnąć. Jednak wraz z dorastaniem dziecka pojawia się problem, jak teraz go odzwyczaić?
Niestety singiel nie ma uniwersalnej recepty i nie może być. Pierwsza trudność dla rodziców, którzy zdecydowaliodzwyczaić dziecko od "długopisów" to ich litość. Jakie rodzicielskie serce wytrzyma długotrwałe tortury ze łzami, płaczem, histerią? I znowu musisz zacząć od nowa ... Dlatego będziesz musiał mieć cierpliwość.
Jeśli odstawisz dziecko od rąk, to spróbuj wziąć dziecko w ramiona, aby sam nie czuł się dobrze. Po kilku próbach dziecko już nie chce przyjąć tak niewygodnej pozycji.
Nie mów o łzach i histerii. Jeśli w odpowiedzi na twoją odmowę wzięcia go w ramionadziecko wybuchło łzami, podejdź do niego, litość, udar, przytul, ale nie bierz na ręce. Spokojnie i cierpliwie wyjaśnij dziecku, że jest już duży i bardzo trudno jest ci go nosić w ramionach. Nie staraj się podawać przykładów innych dzieci, które posłusznie chodzą same. W ten sposób wzbudzacie jedynie negatywizm dzieci. Dziecko będzie prosić o pomoc pomimo ciebie i wszystkich wokół ciebie.
Kiedy zaczynamy odzwyczajać dziecko? Oczywiście, są okresy w życiu dziecka, kiedy konieczne jest, aby był w ramionach matki. Tylko w ten sposób dziecko czuje się bezpiecznie i wygodnie. Ale kiedy dziecko przez dłuższy czas tupie nogami, a potem nagle zaczyna prosić o ręce - nie spiesz się, by się złościć. Być może w ten sposób dziecko wyraża swoją niepewność lub brak uwagi z twojej strony.
Jak wiesz, najlepsze środki walki - zapobieganie. Oczywiście możesz zabrać dziecko w swoje ramiona iJest to konieczne, ale powinno być zrobione mądrze. Na przykład, jeśli dziecko jest niegrzeczne, nie bierz go w swoje ramiona. Długie godziny bezsenności dla rodziców mogą również powodować zwyczaj przyjmowania dziecka w ramionach przy najmniejszym podejrzeniu płaczu lub skomlenia w nocy. Dziecko bardzo szybko rozumie, że im głośniej i dłużej krzyczy - tym więcej uwagi poświęca się.
Oczywiście możesz się powstrzymać i nie złapać swoich rąkNie każdy rodzic może płakać dziecko. Ale twoja cierpliwość i zachowanie spokoju nie tylko uratują ci nerwy, ale także pomogą dziecku stać się bardziej niezależnym. Sukcesy w ciężkiej pracy pod nazwą "edukacja"!
