Wskazówki dla rodziców uczniów pierwszej klasy

Często zdają nam się problemy dzieci naciągany i nieistotny, ale dla dziecka są nie mniej ważne niżdla nas - problem "dorosłych". Co jest dla nas mało ważne, bo siedmioletnie dziecko to prawie tragedia. Ponadto, rodzice uczniów pierwszej klasy powinni pamiętać, że z powodu ostrej potrzeby dorastania, pierwsza równiarka przeżywa kryzys trwający siedem lat, co dodatkowo pogarsza sytuację.

Jak zachowują się rodzice pierwszych klas? Co powinienem zrobić, a czego nie powinienem zrobić? Przede wszystkim Staraj się nie denerwować na dziecko lub przynajmniej nie pokazują, że jesteś zdenerwowany. Oczywiście, martwisz się, a to jest naturalne. Ale twoje podekscytowanie przekazywane jest dziecku (a dzieci często są dużo lepsze niż dorośli chwytają emocje), a nawet jeśli nie bałby się szkoły - zacznie to robić.

Po drugie, jeśli to możliwe Nie krytykuj dziecka swojego nauczyciela. Oczywiście nie ma idealnych nauczycieli. Ale dla pierwszej równiarki nauczyciel jest drugim autorytetem po rodzicach (a czasami pierwszym) i bardzo boleśnie doświadcza sytuacji, w której musi wziąć czyjąś stronę. Jeśli masz pytania lub pretensje do nauczyciela - rozwiąż je osobiście, nie oddając im dziecka. Podobnie nie jest konieczne omawianie kwestii finansowych związanych z szkołą z dzieckiem.

Po trzecie, nie bądź obojętny. Niektórym rodzicom uczniów pierwszej klasy wydaje się, że wszystko, co dzieje się w szkole, to opieka nauczycieli. Ale to jest to samo twoja dziecko! Zainteresuj się jego sukcesami i porażkami, porozumiewaj się z nauczycielem nie tylko na spotkaniach rodzicielskich co sześć miesięcy, ale także twarzą w twarz, nie czekając, aż do ciebie zadzwoni. Rodzice i szkoła nie wychowują dziecka "na zmianę", ale razem.

Ale w tym przypadku Nie rozmawiaj z nauczycielem u dziecka, zwłaszcza jeśli dziecko jest winne czegoś. Sytuacja "dwojga dorosłych na dziecko" jeszcze bardziej zaostrzy stres pierwszego stopnia. Posłuchaj obu stron osobno, a dopiero potem wyciągnij wnioski. Nawet jeśli nauczyciel ma rację, nie wywieraj presji na dziecko, nie każ mu skrzywić się. Staraj się być łagodny i dyplomatyczny.

Rodzice pierwszoklasistów często to myśląPierwszego września dziecko gwałtownie dorasta. Oczywiście nauka w szkole wiąże się z pewną odpowiedzialnością, którą dziecko musi nauczyć się brać na siebie. Ale nie myśl, że przestaje on potrzebować twojej miłości i uczucia - wręcz przeciwnie, w pierwszych dniach studiów Potrzebujesz jego wsparcia nawet bardziej niż zwykle.

Również rodzice uczniów pierwszej klasy powinni pamiętać, że dziecko jest ciężkie nie tylko w pierwszym półtora miesiąca nauki. W ciągu roku szkolnego jest ich kilka "Krytyczne" okresy, w którym zmniejsza się zdolność do pracy, orazzmęczenie wzrasta. Jest to koniec drugiego kwartału przed feriami zimowymi, pierwszy tydzień po feriach zimowych i środkowy koniec trzeciego, najdłuższego kwartału. Dotyczy to nie tylko osób pierwszej klasy, ale także uczniów w innych grupach wiekowych, ale właśnie te osoby pierwszej klasy doświadczają tego najbardziej dotkliwie.

Nie odrzucaj skarg dziecka na zły stan zdrowia, natychmiast oskarżając go o udawanie. W rzeczywistości, niewielu pierwszoklasistów udaje złe samopoczucie, aby iść do szkoły (chyba że sam dasz mu przykład, mówiąc szefowi telefonu, że masz ból głowy). Często skargi na zdrowie osób pierwszego stopnia wiążą się z przepracowaniem. Jeśli dziecko nie narzeka na nic, ale widzisz, że coś jest z nim nie tak, jest zrozpaczony lub przygnębiony, nie naciskaj go. Pozwól mu się uspokoić, a on wszystko opowie, ale gdy otaczasz go troską i uczuciem.

Oczywiście jest to tylko niewielka część porad, któremożesz dać pierwszoklasistom rodziców. Kilka dodatkowych wskazówek można znaleźć w artykule "Twoje dziecko chodzi do szkoły". A doświadczeni rodzice, których dzieci ukończyły już pierwszą klasę i przezwyciężyli kryzys siedmiu lat, prosimy dziel się doświadczeniem w komentarzach do tego artykułu: mimo wszystko, prawdziwe doświadczenie życiowe jest bezcenne i muszą się dzielić z innymi.