Nieśmiałe dziecko: co zrobić z rodzicami
Dziecinna nieśmiałość jest bardziej poważnym zjawiskiem,niż zwykle się zastanawia. Zakłopotany dzieciak prawie nie kontaktuje się z innymi, jest zbyt emocjonalny i lękliwy, ograniczony do komunikowania się z rówieśnikami i dorosłymi. Często ma depresję i ciągłe napięcie. Jak pomóc dziecku poradzić sobie z nadmierną nieśmiałością?
Nie rób upomnień i porównań "popisuj się". Takie publiczne eskapady nie motywują i nie pomagają przezwyciężyć sytuacji - tylko zaostrzają stres i powodują, że okruchy stają się jeszcze bardziej zamknięte w sobie. Jeśli chcesz przeprowadzić edukacyjną rozmowę - zrób to. Postaraj się konstruktywnie określić swoją pozycję - na przykład, nie zawstydzaj dzieciaka za to, że nie możesz rozpocząć rozmowy w pierwszej kolejności lub przywitaj się, ale powiedz, jak miło byłoby, gdyby ludzie zrobili taki czyn.
Przeprowadzić terapię gier. Czytaj na głos wiersze i bajki, powtarzaj ruchy zwierząt i ptaków, aranżuj domowe zabawy, uczestnicz w sytuacjach ról "na przyjęciu doktora", "w szkole", "w autobusie" - wybierz gry, w których ekspresja, artyzm, umiejętność wyrażania emocje. Nie pochylajcie się i nie uczcie dziecka, kiedy jest chętny: pamiętajcie, że terapia jest sposobem na przezwyciężenie trudności i wypełnienie luk w komunikacji.
Bądź przykładem. Jeśli spokojnie, łatwo i życzliwie komunikujesz się z rodziną i przyjaciółmi, dziecku łatwiej będzie poradzić sobie z własną nieśmiałością. Będzie stopniowo kopiował twoje zachowanie, intonację i mimikę, stopniowo zyskując pewność siebie.
