Agresja dzieci: trzy sposoby na skuteczną walkę
Rodzice często kończą na agresywnym impasiezachowanie swojego dziecka: ulubione dziecko nagle zamienia się rozgoryczony diabełek wykrzykując obraźliwe słowa i wrzucić która przychodzi do rąk. Tymczasem warto pamiętać: baby spontaniczną reakcją i jest słabo kontrolowane - nie chce ranić ich rodziców, po prostu nie jest w stanie wyrazić niezadowolenie poprawnie. Jak radzić sobie z takimi sytuacjami?
Zademonstruj siłę i autorytet. Jest to szczególnie ważne w przypadku agresji fizycznej. Jeśli dziecko próbuje uderzyć, ugryźć lub uszczypnąć, natychmiast przerwać atak - uścisnąć, trzymać się za ręce, ściskać. Trzeba to robić stanowczo, ale ostrożnie - w żadnym wypadku nie manifestując przeciwnego gniewu, a tym bardziej - nie podejmując fizycznych represji. Celem tej metody jest zapewnienie dziecku czasu na uspokojenie się, a następnie omówienie tego, co się stało.
Potwierdź nieustępliwość swoich decyzji. Wrodzona wrogość jest powszechnym wariantem irytacji w dzieciństwie. Odpowiadanie na krzyki i obelgi jest najgorszą możliwą decyzją. Ale nie można też ignorować i wybaczać takich wybryków: najlepiej jest spokojnie, ale wytrwale powtarzać zakazy i stosować rozsądną karę, jasno wyjaśniając powody.
Cierpliwie wyrażając swoją opinię i wsparciejego argumenty. Zasada ta ma zastosowanie do manipulacji: gniew dziecka nie jest wyrażony jawnie i przejawia się w ukrytej konfrontacji i kaprysach. Odpust do kaprysów pozwoli na chwilę rozwiązać problem, ale doprowadzi do utraty kontroli nad zachowaniem dziecka. Dlatego trzeba mieć cierpliwość - mały musi zrozumieć, że ultimatum dla rodziców są niedopuszczalne.
