Victor Pelevin "Święta księga wilkołaka"

I Juli (co jest tłumaczone z chińskiego po prostu - "fox A")Starożytny wilkołak. Wiktor Pielewin powieść „The Sacred Book of the Werewolf” opowiada o swoim trudnym życiu we współczesnej metropolii, skomplikowane relacje z wilk wilkołak Aleksandra porucznik generał FSB, pragnienie, aby znaleźć swoje przeznaczenie i jedyną prawdziwą drogę.

Podobnie jak w innych jego tekstach, Pelevin łączytekst powieści satyrycznej współczesnej rzeczywistości, wyrażający jej opinię na aktualne tematy i motywy ezoteryczne. Rezultatem jest markowy koktajl pelevinsky, w którym każdy może znaleźć coś własnego. I "Święta Księga wilkołaka" jest książka o miłości. Miłość nie jest łatwa, w której nie ma oczywistych odpowiedzi na trudne pytania. Miłość, która jest kluczem do ostatecznego wyzwolenia.

Pelevin lubi "chować się" w swoich tekstach odniesienia do innych prac sztuka i kultura masowa - zarówno własne, jak inieznajomy - w nadziei, że dociekliwy czytelnik je zauważy i doceni. Na przykład, w „Sacred Book of the Werewolf”, odnosi się on do swoich książek - „Generation II” (Alexander wspomina spotkanie z tatarskiego Vavilenom) oraz „Problemy vervolka w środkowym pasie” (działa w obu figur, na przykład, Lebedenco pułkowniku). Ponadto w powieści nie ma pośrednie lub bezpośrednie odniesienia do wielu prac cudzych - z „Ulissesa” Jamesa Joyce'a do „Elder Edda”.

Bardzo ważną rolę w powieści odgrywa muzyka, która przenika całą narrację. Wydawcy dostarczyli nawet część krążenia powieści płyta audio, która zawiera prawie wszystkie muzyczne kompozycje, cytowane lub po prostu wspomniane przez autora w utworze.

Wielu czytelników i krytyków uważa, że ​​"Święta księga wilkołaka" nie wytrzymuje wcześniejszych dzieł pisarza, na przykład "Życie owadów" lub "Chapaev i pustka". Ale tak jest lub nie - ty decydujesz.

Cytaty z książki

"Piękno nie należy do kobiety i nie jest jejwłasność prywatna - tylko określony czas życia odzwierciedla piękno twarzy, niczym tafli szkła - niewidzialna słonecznych dachów domów. Dlatego też nie można powiedzieć, że kobieta piękno zanika z czasem - po prostu słońce idzie dalej i zaczynają odzwierciedlać okna innych domów. Ale słońce, jak wiadomo, nie jest w okularach, na które patrzymy. Jest w nas. "

"Kiedy udaje, zawsze mamokazuje się być naturalny. Dlatego udaje, że zawsze jestem o wiele bardziej wiarygodny, niż gdybym nagle zaczął działać szczerze. W końcu, co to znaczy szczerze działać? Oznacza to wyrażanie własnej esencji bezpośrednio w zachowaniu. A jeśli moją istotą jest udawanie, wtedy jedyną drogą do prawdziwej szczerości jest dla mnie pozór. Nie chcę powiedzieć, że nigdy się nie zachowuję. Przeciwnie, przedstawiam bezpośredniość z całą szczerością, jaka jest w moim sercu. "

"Gospodarka oparta na mediacji generuje kulturę, która woli odsprzedawać obrazy stworzone przez innych, zamiast tworzyć nowe."