Umberto Eco "Cmentarz Praski"
Włoski filozof i naukowiec, pisarz i krytyk literacki Umberto Eco Napisałem więcej niż jedną książkę, która się stałaEuropejski bestseller. Stał się znany dopiero po wydaniu jego dzieł "The Name of the Rose", "The Foucault Pendulum" i "The Island the Day before". Ale ostatnio inna powieść jego, "Cmentarz w Pradze". Roman Umberto Eco "Cmentarz Praski" byłzostał opublikowany pod koniec 2010 roku. Ale nawet w tak krótkim czasie ta książka stała się bardzo popularna. Wiele osób mówi o tej powieści negatywnie, mówiąc, że jest znacznie słabsza "Imię róży". Inni są zachwyceni "cmentarzem praskim", a także innymi dziełami włoskimi.
"Cmentarz w Pradze" to Eko Historia kapitana Simona Simoniniego, głównego bohatera książki, o jego służbie jako tajnego agenta. Na kartach swojego pamiętnika wspomina, jak był zaangażowany w różne intrygi polityczne, jak musiał szpiegować dla różnych służb wywiadowczych i wiele więcej
Powieść rozgrywa się we Francji, ale wkrótce Rosja również znajdzie się w centrum wydarzeń, gdzie fałszywe "Protokoły mędrców Syjonu". Eko opisuje także inne wydarzenia historyczne, wokół których powstaje fabuła książki. Wszyscy bohaterowie powieści są prawdziwymi postaciami historycznymi. I tylko protagonista jest fikcyjną postacią o brzydkim i strasznym charakterze.
Ta powieść nie jest zwykłą książką do łatwego czytania. Konieczne jest przecież zrozumienie całej pracy Umberta Eko. I bardzo często Konieczne jest zapoznanie się z dodatkową literaturąw pełni zrozumieć cynizm i erudycję autora. Ale oczywiście warto zauważyć, że w powieści Eco mógł dokładnie przekazać wszystkim myślał długo i wytaczarki carskie tajna policja sfabrykowane „Protokoły”, napisany specjalnie, aby uzasadnić prześladowania Żydów.
Nawiasem mówiąc, tytuł powieści jest subtelna wskazówka na jednym z najstarszych i największych żydowskich cmentarzy w Europie.
Cytaty z książki
"Gorzej niż reszta, to jasne, jezuici. Wygląda na to, że kiedyś udzieliłem im wesołego życia ... A może oni podgadili to mnie, nie pamiętam ... Albo kto wie, może to być bracia krwi jezuitów, masoni. Masoni są tacy sami jak jezuici, tylko głupsi. Jezuici mają co najmniej jedną teologię teologiczną i wiedzą, jak jej używać, a masoni są wleczeni wraz z wieloma teoriami, ale bez króla w głowach. Nieżyjący dziadek opowiadał mi o masonach. Kupowani u Żydów, odcięli głowę króla. I przebudzili się do życia Węgrów, to znaczy absolutnie głupich masonów, którzy wpadli w dawne czasy pod strzelaninę, aw czasach współczesnych - dla gilotyny za to, że nie byli w stanie złożyć bomby po ludzku. Potem stali się socjalistami, komunistami i komunami. Wszyscy oni kładą się na ścianie. Prawidłowo zrobiłeś Thiers.
"Kto został? Tak, Żydzi, Panie Boże! Prawdę mówiąc, błędnie sądziłem, że mój dziadek oszalał na Żydach. Ale Tussenelya słuchał, zacząłem rozumieć, że Żydzi nienawidzą rynku pomieścić nie tylko ostatni-Abbe Barryuelya (co jest bardzo, bardzo dużo), ale rewolucjonistów republikanów, socjalistów. Żydzi nienawidzą ołtarzy. Ale są też nienawistni dla plebejuszy, których ssą krew. Żydzi często są też znienawidzeni przez monarchów ".
