Pierwsza pomoc dla utonięcia

Niestety przypadki utonięcia nie są rzadkością. Zwłaszcza teraz, gdy lato jest w pełnym rozkwicie. Dlatego urlopowicze powinni zwracać największą uwagę na ich bezpieczeństwo na wodzie.

Pływaj i opalaj się najlepiej na "oficjalnych" plażach, gdzie są wszystkie niezbędne środki, by uratować tonący. Na takich plażach powinno być ustawionestacja ratunkowa, której specjaliści są zawsze gotowi do pomocy we właściwym czasie. Na stacji ratunkowej muszą być dostępne koła ratunkowe, lornetki i łodzie. Na plaży powinny znajdować się wieże obserwacyjne dla ratowników.

Pod żadnym pozorem nie wolno wchodzić do wody w stanie zatrucia alkoholowego lub narkotycznego! Nie odpływaj od brzegu, płyńw przypadku boje nurkuj zbyt głęboko - nie możesz obliczyć swojej siły. Nie można pływać, a jeszcze więcej nurkować w nieznanych miejscach zbiorników wodnych - jest to obarczone traumą.

Zauważając osobę tonącą, należy niezwłocznie powiadomić ratowników. Ale jeśli ratownicy są daleko lub wcale nie są na plaży, to musisz samemu ocalić zatonięcie.

Ratownik musi szybko dotrzeć do najbliższego miejsca zatonięcia wzdłuż brzegu. Płyń do zatonięcia od tyłu, w przeciwnym razie utopienie w konwulsyjnych próbach pływania może przypadkowo chwycić ratownika i pozbyć się takiego chwytania jest bardzo trudne.

Jeśli utonięcie spadło na dno, musisz nurkowaći pływać do zatonięcia wzdłuż dna, biorąc pod uwagę kierunek i prędkość prądu. Po znalezieniu zlewu weź go za rękę, pod mysz lub za włosy. Mocno odpychając od dołu, unoś się, pracując z nogami i wolną ręką.

Na powierzchni należy utrzymywać tonięcie tak,że jego głowa powinna pozostać ponad powierzchnią wody. Pomagając sobie z wolną ręką, należy starać się jak najszybciej dostarczyć ofierze na brzeg.

W pierwszej minucie po utonięciu w wodzie można ocalić ponad 90% ofiar, w ciągu 6-7 minut - tylko około 1-3%. Dlatego musisz się pozbierać, porzucić panikę i zacząć działać. Niezbędna kwota pierwszej pomocy na utonięcie jest oceniana na podstawie stanu ofiary.

Podczas utonięcia śmierć następuje w wynikubrak tlenu. Brak tlenu może być spowodowany odruchowym skurczem krtani, co zapobiega wnikaniu nie tylko powietrza, ale także wody do płuc. To utonięcie zostało wywołane suchy.

Z suchym utopieniem ofiara traci przytomność i natychmiast opada na dno. Skóra ofiary ma niebieskawy odcień, ale jest mniej wyraźna niż wtedy prawdziwe utopienietj. utonięcie z powodu wniknięcia wody do dróg oddechowych. Ponadto, przy prawdziwym utopieniu z ust i nosa ofiary, uwalnia się spieniony płyn.

Kiedy utonięcie w świeżej wodzie woda szybko dostaje się do krwiobiegu ofiary z powoduFakt, że stężenie soli w świeżej wodzie jest mniejsze niż we krwi. W tym samym czasie erytrocyty są niszczone, wymiana gazowa jest zakłócona, powstaje różowa pianka. Czasami występuje obrzęk płuc.

Kiedy utonięcie w wodzie morskiej krew ofiary, wręcz przeciwnie, pogrubia i część krwi z naczyń krwionośnych wnika do pęcherzyków płucnych. Płyn w pęcherzykach prowadzi do ich pęknięcia. Rozwinięty obrzęk płuc. Istnieje zatrzymanie akcji serca.

Z tak zwanym syncopalne utonięcie dotknięci nie mają oddechu i nie ma bicia serca. Skóra w przeciwieństwie do innych rodzajów utonięcia nie jest cyjanotyczna i blada.

Kiedy ofiara zostaje sprowadzona na brzeg, konieczne jest sprawdzenie stanu jego parametrów życiowych. Jeśli oddech i tętno są zadowalające, toPoszkodowanego należy położyć na suchej, twardej powierzchni. Głowa ofiary powinna zostać opuszczona. Ofiara powinna zostać zwolniona z nieśmiałych ubrań, przetarta rękami lub ręcznikiem. Podaruj ofierze gorący napój, zawiń go w ciepły koc. Zadzwoń po karetkę pogotowia i wyślij ją do szpitala.

Jeśli utopiona osoba jest nieprzytomna, ale ma puls i oddech, konieczne jest oczyszczenie jamy ustnej z piasku, mułu, wymiocin. Dalsze działania są podobne do powyższych.

Jeśli ofiara nie ma oznak życia (bez oddechu, bez pulsu), wtedy konieczne jest oczyszczeniepłuca dotknięte wodą i natychmiast rozpoczynają resuscytację. Aby usunąć płyn z dróg oddechowych ofiary, należy go umieścić pod brzuchem na udzie wygiętym w stawie kolanowym nogi. Na grzbiecie ofiary naciśnij między łopatkami. Druga ręka trzyma czoło ofiary. Działania te należy wykonać szybko.

Aby reanimować tonącego, otrzymuje sztuczne oddychanie "usta w usta" lub "usta w nos" w połączeniu z pośrednim masażem serca. W celu sztucznej wentylacji płuc, osoba poszkodowana powinna być położona na plecach, uwolniona od odzieży i odrzucona z powrotem na głowę. Jeden ratownik kładzie jedną rękę pod szyją ofiary, a drugą na czole.

Dolna szczęka ofiary, aby pchnąć do przodu iW górę - jest to konieczne, aby przywrócić drożność dróg oddechowych. Biorąc głęboki wdech, ratownik, przyciskając mocno usta do ust lub nosa ofiary (przez chusteczkę, jeśli w ogóle), wieje w powietrze. W takim przypadku, jeśli wykonywane jest oddychanie usta-usta, konieczne jest uszczypnięcie nosa ofiary, jeśli usta znajdują się w nosie, czyli usta. Wydech występuje biernie.

Jeśli podczas sztucznego oddychaniaWdrożony płyn oddechowy nadal otrzymuje płyn, powinien przekręcić głowę ofiary na bok i unieść przeciwne ramię - aby płyn płynął szybciej.

Kontynuuj sztuczne oddychanie aż do całkowitego przywrócenia czynności oddechowej!

Pośredni masaż serca powinien być wykonywany, jeśli ofiara nie ma oznak krążenia. Ratownik powinien znajdować się z bokuosoba poszkodowana musi mieć ramiona prostopadłe do powierzchni klatki piersiowej ofiary. Umieścić jednej strony prostopadle do mostka w jego dolnej części ekranu, a drugi - na wierzchu pierwszej strony, równolegle do płaszczyzny mostka.

Rytmiczne, z częstotliwością 60-70 na minutę, szarpnięciaratownik powinien mocno naciskać na klatkę piersiową - mostek zgina się do 3-4 cm, a krew z komór serca dostaje się do układu krążenia. W przerwach między naciskiem, rąk nie da się oderwać.

Podczas intensywnej terapii ciśnienie 4-5 należy zmieniać na przemian z jednym wdechem. Kontynuuj pośredni masaż serca po pojawieniu się niezależnego bicia serca.

Po udzieleniu pierwszej pomocy w celu utonięcia ofiara musi zostać hospitalizowana, ponieważ nawet po odzyskaniu funkcji życiowych istnieje ryzyko wtórnego utonięcia i obrzęku płuc.

Pamiętaj! Ratowanie tonących jest przede wszystkim dziełem utonięcia! Uważaj na wodzie!