Czym jest somnambulizm?

Czym jest somnambulizm?? Kiedy śpimy, nasz mózg jest w staniehamowanie i pasywna interakcja ze światem zewnętrznym. W somnambulizmie człowiek jest w stanie snu, ale jednocześnie wykonuje ruchy: chodzi po mieszkaniu, może wyjść na ulicę, zasnąć, gdzie zwykle nie śpi i tak dalej. Potrafi chodzić jak kilka minut i kilka godzin, a czasem zachowuje się niedorzecznie: przestawianie rzeczy z miejsca na miejsce, rave i tym podobne. Ranni lunatycy nie pamiętają nic o swoich nieświadomych podróżach i są zdumieni opowieściami o nich samych.

Somnambulizm najczęściej występuje u dzieci. Zwłaszcza gdy jest to zbyt wrażliwe, nerwowe dziecko. Takie dzieci są podatne na częste doświadczenia, zamknięte umysłowo. Bardzo często lunatykowi towarzyszy mimowolne oddawanie moczu. Z wiekiem przechodzi somnambulizm.

Naukowcy z całego świata od dawna są tym zainteresowanitajemniczy stan, ale do końca lunatyzmu jeszcze nie badano. Somnambulizm uważano za chorobę, która posłała, by ukarać boginię Lunę. W naszych czasach choroba ta nazywana jest epilepsją. Od starożytności, pośród ludzi, somnambulizm jest "Choroba lunarna".

Bardzo często somnambulizm jest uważany za szaleństwoi szaleńcy - niezdrowo psychicznie. Jest to jednak złudzenie. Sleepwalking to zakłócenie faz snu, w którym centralny układ nerwowyjest w stanie hamowania. Ten warunek nie dotyczy motorycznych funkcji obszarów mózgu. W konsekwencji świadomość jest wyłączona, a ciało jest w ruchu.

Jest opiniaże somnambulizm jest chorobą, która się pojawiaw człowieku w wyniku działania światła księżyca. To nie tak. Światło księżyca, jak mówią eksperci, nie ma znaczącego wpływu na ludzkie ciało.

Może ucierpieć somnambulizm ludzie z chorobami układu nerwowego, neurastenics. Bardzo często lunatykowanie jest Konsekwencją traumatycznego uszkodzenia mózgu, strachu lub silnego szoku emocjonalnego.

Co robić, jeśli mieszkasz z lunatykiem? Jak się zachować? Te pytania są interesujące dla wielu osób, które napotkały ten problem. Somnambula, z reguły, jest nieszkodliwa, ale jest całkiem możliwe, aby zranić, a nawet zranić się podczas podróży. Taki szaleńcy, według statystyk, 25%. Zdarzały się przypadki, kiedy somnambulcy wspinali się do okien, myśląc, że to drzwi, albo przecięli balkony. Tacy ludzie mogą chodzić nie tylko po mieszkaniu, ale także wychodzić poza nie, odbywać długie spacery. Mogą próbować wykonywać złożone akcje (na przykład prowadzić pojazdy). Ale z powodu braku refleksów działania te są prawie niemożliwe.

Wśród somnambulistów są też "pasywni". Nie wychodzą poza teren lokalu i nawet nie chodzą po mieszkaniu. Ich działania ograniczają się do chaotycznych ruchów rąk, leżenia w łóżku lub siedzenia na łóżku.

W stanie somnambulizmu lepiej nie obudzić osoby. Przeciwnie, nie będzie się budził. Ponadto może to być bardzo przerażające. Ale możesz zapobiec kłopotom, które mogą się z nim stać. Wskazane jest, aby nie pozostawić osoby cierpiącej na somnambulizm sam w pokoju. Lepiej spać z nim, jeśli nie na jednym łóżku, to przynajmniej w jednym pokoju, aby w każdej chwili uspokoić lunatyka. Prowadzenie rozmów z somnambulistą jest równie bezsensowne. Nic rozsądnego, z wyjątkiem delirium, nie usłyszysz.

Stwórz wygodne warunki do snu: chroń lunatyka przed hałasem i ostrym światłem, aby uniknąć strachu, zamknij okna zasłonami.

Od somnambulizm jest bezpośrednio związany z chorobami ośrodkowego układu nerwowego, lepiej szukać pomocy lekarskiej u lekarza. Terapia pomóc pozbyć się chodzenia we śnie i wyeliminować inne nieprzyjemne objawy choroby.