Przeszczepiamy maniery od dzieciństwa
Pierwsza cecha, którą dają innidziecko: dobrze wychowane lub źle wychowane. Jednocześnie nie zawsze jasno rozumiemy, co zawiera się w tych koncepcjach i czym powinno być dziecko, aby uzyskać powszechną akceptację. Jest wiele zestawów norm dotyczących etykiety, co jest pierwszą rzeczą, której można nauczyć syna lub córkę? Maniery przy stole lub formuły uprzejmości? A może jest zbyt mały, a co najważniejsze, co jest wymagane, aby zachowywać się publicznie, jest cicho? Tematem dzisiejszej rozmowy będzie problem dobrych manier i uczenie ich dziecka. Odpowiemy na pytanie: gdzie zaczynamy i jak działamy?
Rób, co chcesz, aby inni robili wobec ciebie.
Słowniki objaśniające definiują "sposoby" jako zewnętrzneforma zachowania, pewien sposób komunikowania się z otaczającymi ludźmi. Dobre maniery - to przede wszystkim szacunku i taktowny postawy wobec ludzi, ich niechęć do obrazić nie tylko ich własne zachowanie, ale także wypowiedzi, ton głosu, a nawet wygląd. Maniery są odbiciem wewnętrznej szlachty. Widzimy zatem, że dobra edukacja nie osiąga rote zestaw kilku (często przestarzałych) przepisami, ale rozwój psychiczny dziecka wrażliwość i miłość do ludzi.
Kiedy zacząć?
"Co mu zabrać, wciąż jest mały" - kochanyusprawiedliwienie tych, których dzieci chętnie walczą, obrażają innych i rzucają histerię w miejscach publicznych. Poczekaj, aż dorośniesz - źle! Trzeba wyjaśnić od najmłodszych lat, co jest dobre, co jest złe, co iw jakiej sytuacji jest dopuszczalne, a co nie. Dziecko powinno dorastać w środowisku, w którym każdy traktuje ludzi z należytym szacunkiem, pochłania go i postrzega go jako prawidłowy i normalny.
Nie czekaj na cud natychmiast, działaj stopniowo! Po pierwsze, postaw syna lub córkę na pewne zasady postępowania. Przed pójściem na stronę spokojnie porozmawiaj o tym, czego nie możesz zrobić i powiedzieć. Jeśli dziecko nadal zachowuje się agresywnie, odsuń go na bok i spokojnie wyjaśnij, co robi źle. Przypomnij mu, że omawiałeś tę sytuację i opcje jej rozwoju w domu. Nie od razu krzycz, to spowoduje dodatkową agresję.
Pamiętaj, że jeśli chcesz coś nauczyćdziecko, muszą to zrobić sami. Nie możesz sprawić, by był grzeczny, jeśli jesteś hamitem w sklepie lub w transporcie publicznym. Zachowujcie się taktownie i w stosunku do krewnych, do dziecka. Nie przerywaj jego historii, nie zapomnij powiedzieć "dziękuję" i "proszę".
Pomimo tego, że moja mama jest najlepszym modelem,ona też jest w błędzie. Nie obawiaj się przyznać się do błędów, przepraszaj za bezmyślne słowa i czyny. To w żaden sposób nie zmniejszy Twojej wiarygodności, nawet przeciwnie.
Zagrajmy?
Aby dziecko łatwiej zaakceptować pewne zasadyzachowanie, wyjaśnij mu je w trakcie gry. Na przykład zorganizuj herbatę lalek, podziel się rolami, pokaż dziecku, jak poprawnie zachowywać się przy stole, i jak - nie. Takie role-playing gry, można myśleć o partii: .. W sklepie, na ulicy, w klinice itp Więc jednocześnie realizować wiele zadań: zabawiać dziecko, pomaga mu przezwyciężyć napięcie w komunikacji, daje możliwość otwarcia, będą mogli w czasie do usunięcia braków w zachowaniu.
Nie zapominaj, że musisz zachowywać się poprawniezawsze staraj się, aby każda sytuacja dla dziecka była jasna i pouczająca: ktoś płacze w miejscu, pozwól dziecku wyjść, zaoferuj pomoc; jeśli obraził kogoś innego, przypomnij, że trzeba się do niego zwracać i przepraszać itp.
Jest wiele fascynujących książek dla dziecigrzeczność i dobre maniery. Jeden z najlepszych uważany jest za "Alfabet uprzejmości" Ludmiły Vasilyeva-Gangnus. Możesz także polecić: "Lekcja grzeczności" V. Stepanova, zbiór opowiadań "O poprawnym i niepoprawnym zachowaniu", "Znajomość z uprzejmymi słowami" i "Lekcje dobroci" E. Barinova.
