Chumka u psów

Kumpel u psów jest znany i pod innymi nazwami - plaga psów, plaga drapieżników, choroba Carrego. Worek u psów jest spowodowany przez wirus, którywpływa na wszystkie układy organizmu, ale zwykle jest zlokalizowane w jednym, co wpływa na przebieg i kliniczne objawy choroby. Wirus ten jest bliski patogenowi odry. Zgodnie z intensywnością przebiegu i odsetkiem zgonów, zaraza u psów zajmuje drugie miejsce po wścieklizny, ale w przeciwieństwie do wścieklizny, osoba nie może złapać psiej plagi.

Wirus psiego zapasu jest zwykle przenoszony przez robaki i owady, ale pies może zarazić się innymi zwierzętami - objawy dżumy u psów nie są od razu widoczne,więc możesz nie wiedzieć, że twój pies miał kontakt z chorym zwierzęciem. Infekcja często wnika do organizmu przez uszy, usta i nos. Chory pies może zarazić zdrowego nawet swoim oddechem, a wydzielina z nosa jest zakaźna w ciągu 3 miesięcy po wyzdrowieniu. Chumka nie jest chorobą sezonową, ogniska tej choroby można obserwować o każdej porze roku. Często zaraza u psów kończy się śmiercionośnym skutkiem, ale jeśli pies wyzdrowiał, otrzyma dożywotnią odporność.

Najbardziej niebezpieczna jest torba dla psa szczenięta w wieku 2-12 miesięcy. Dorosłe psy również mogą dostać plagę, alePrzebieg choroby będzie łatwiejszy, a prawdopodobieństwo śmiertelnego wyniku będzie mniejsze. Odporność na zarazę u psów zależy również od rasy. Krasnoludy są łatwiejsze do przenoszenia zarazy niż psy rasowe, ze względu na silniejszą odporność. Foksteriery, boksery, teriery Airedale i niektóre inne psy są bardziej odporne na zarażenie psem niż na przykład spaniele, owce, rasy dekoracyjne i psy myśliwskie.

Okres inkubacji kaczek u psów - od kilku dni do dwóch lub trzech tygodni (wśrednio - 4-10 dni). Czas jego trwania zależy od wieku psa, jego rasy, warunków żywienia i utrzymania. Sama choroba może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy (pod warunkiem przejścia do postaci przewlekłej). Czasami trudno jest zdiagnozować chorobę Carré, ponieważ, jak już wspomniano, może ona wpływać na różne narządy i układy organizmu. Najczęściej plaga u psów zaczyna się od zmiany skóry i błon śluzowych. Choroba może zakończyć się na tym etapie wyzdrowienia i może się dalej rozwijać.

Po pierwsze, pies dostaje błony śluzoweusta i nos, a na skórze występują krosty. Może pojawić się lekki wyciek z nosa, a oczy zaczną nawadniać. Pies może odczuwać zmniejszenie apetytu i ogólnej aktywności. Również objawy ditheringu u psów - to mdłości i światłowstręt. Po kilku dniach nasila się wydzielina z nosa i łzawienie, pojawia się suchy kaszel i dreszcze, a temperatura ciała wzrasta do 39,5-40 ° C. Pies zaczyna odczuwać silne pragnienie. Działanie wirusa rozciąga się na układ nerwowy, który wyraża się w nerwowych tikach, drgawkach, a nawet paraliżu. Może wystąpić biegunka.

Ponieważ środek odurzający u psów ma negatywny wpływ naodporność, może mu towarzyszyć zapalne choroby zakaźne - zapalenie jelit (zapalenie jelit), zapalenie mózgu (zapalenie mózgu) lub zapalenie płuc. Nawet jeśli pies odzyska przytomność po zarazy, może pozostać wyłączony. Konsekwencje dżumy u psów może nastąpić utrata słuchu, węchu lub wzroku, nerwowe skurcze mięśni (troche, taniec św. Witt), pokonanie psychiki zwierzęcia (aż do szaleństwa).

Niestety, Nie ma gwarancji leczenia u psów nagich. Możesz złagodzić przebieg choroby i spróbowaćaby zminimalizować prawdopodobieństwo śmiertelnego wyniku. We wczesnym stadium zarazy u psów zwierzętom wstrzykuje się gamma-globulinę domięśniowo i interferon. Aby zwalczyć infekcję, stosuje się antybiotyki, środki objawowe do zwalczania objawów choroby, kokarboxylase, witaminę B i witaminę C w celu stymulacji odporności, usunąć wydzieliny z oczu i nosa psa. Oczy są przemywane słabym roztworem kwasu borowego i nakładana jest żółta maść rtęci, dzięki czemu powieki nie sklejają się. Wazelina pomaga uniknąć pękania nozdrzy.

W czasie diety bardzo ważne jest właściwe odżywianie psa. Dieta dla chorego zwierzęcia obejmuje mięso mielone lub drobno siekanemięso, bulion ryżowy z bułką tartą, wątroba wołowa, twaróg, bulion mięsny, jaja i mleko. Wirus wymiotów w środowisku zewnętrznym może przetrwać tylko w niskich temperaturach, dlatego pomieszczenie, w którym znajduje się pies, musi być ciepłe i suche. Dezynfekcję pomieszczeń przeprowadza się za pomocą roztworu chloraminy, kreozolu, ługu lub formaldehydu. Ściół chorego psa musi zostać spalone.

Najlepsze zapobieganie zaparciom u psów jest inokulacją. Istnieje kilka metod szczepienia przeciwko demineraturze. Najlepiej jest polecić tę metodę weterynarzowi, szczepienie najlepiej powierzyć specjaliście. Mówi się, że jeśli immunizacja zostanie podana do trzech miesięcy, odporność może nie przetrwać. Ale lepiej się ubezpieczyć: chroń szczeniaka przed zarazą, a następnie powtórz szczepienie. Również w zapobieganiu rzędu nosówki u psów, upewnij się, że zwierzę jest tak mały, jak to możliwe w kontakcie (a nawet więcej walki) z zaniedbanych psów stoczni.