Szkarlata gorączka u dzieci
Ospa wietrzna, odra, różyczka, świnka, szkarlatynasą uważane za "choroby wieku dziecięcego" nie dlatego, że dorosły nie może zachorować na nie. Po prostu najczęściej zachorują na dzieci, zarażając się w przedszkolu lub szkole. Jedną z najostrzejszych z tych chorób jest szkarlatyna u dzieci.
Szkarlata gorączka to ostra choroba zakaźna. Jego czynnikiem sprawczym jest paciorkowiec hemolityczny. Zakażenie występuje zwykle w powietrzu z kropelek od pacjentów i przedmiotów gospodarstwa domowego, rzadziej przez osoby trzecie. Pacjenci są zakaźni od 1 do 22 dnia choroby, ale szczególnie - we wczesnych dniach. Szczyt choroby występuje zwykle jesienią i zimą.
Objawy szkarlatyny u dzieci
Szkarlata gorączka u dzieci jest zwykle łatwo określana przezcharakterystyczne połączenie wysypki i bólu gardła. Okres inkubacji tej choroby zakaźnej zwykle trwa od kilku dni do tygodnia, początek choroby jest ostry: dziecko wzrasta do 38-40 °, mogą wystąpić mdłości i wymioty. Staje się ospały i senny, skarży się na chłód i ból głowy.
Po kilku godzinach lub kilku dniach skóra dzieckarumieni się i pojawia się specyficzna mała wysypka jasnoróżowego. Jest bardziej wyraźny na twarzy, na bokach tułowia i fałdach skóry, a trójkąt nosowo-wargowy jest blady. Zwykle wysypka trwa 3-7 dni, a następnie znika, po czym skóra zaczyna się obrać - najpierw w bardziej wrażliwych miejscach, potem na całym ciele. Podeszwy i dłonie najsilniej łuszczą się.
Oprócz wysypki szkarlatyny, dzieci zawszew towarzystwie dławicy piersiowej. Dziecko skarży się na ból w gardle, podczas inspekcji można zauważyć, że błona śluzowa gardła jest jasny czerwony z krwotokami punktowych (tak zwane „płonące Szczęki”) oraz błony śluzowej podniebienia twardego w tym blado. Węzły chłonne są powiększone i bolesne. Język początku zespołu suchego, pokryte grubą powłokę, a następnie stopniowo opada powlekania i języka uzyskuje charakterystyczny kolor magenta z przewagą brodawek ( „maliny” lub „skarlatinovy” Language).
Choroba może występować w łagodnym, umiarkowanym stopniulub ciężka forma, więc czas odzyskiwania może się znacznie różnić. Należy zauważyć, że w ostatnich latach objawy tej choroby są często usuwane.
Szkarlata gorączka u dzieci: leczenie
Wcześniejsza szkarlatyna u dzieci była uważana za niezwykle poważną chorobę, której wynik był często śmiertelny. Ale dzięki wynalezieniu antybiotyków leczenie tej choroby stało się dość prostym zadaniem.
Zwykle dziecko, które ma szkarlatynę, jest leczone w domu,Hospitalizacja jest konieczna tylko w ciężkich przypadkach lub jeśli istnieją komplikacje. Izolacja jest bardzo ważna, ponieważ szkarlatyna jest wyjątkowo zaraźliwą chorobą. Podczas gdy ma gorączkę (ostry okres choroby), musi przestrzegać odpoczynku w łóżku. Zwykle lekarz przepisuje ścisłe leżenie w łóżku podczas wysypki i 3-5 dni po wysypce.
Od leków przepisać antybiotyki penicylinyserie w tabletkach (w warunkach domowych) lub zastrzyki (w szpitalu), podobnie jak w przypadku paciorkowców hemolitycznych, nie ma dla nich oporu. Może to być retapern, fenoksymetylopenicylina, amoksyklaw, augmentyna, amoksycylina. Jeśli penicylina jest nietolerancyjna, dziecku podaje się erytromycynę. Przebieg leczenia antybiotykami wynosi zwykle 7-10 dni.
Oprócz antybiotyków, przepisuj leki przeciwhistaminoweoznacza (fenkarol, dimedrol, tavegil, itp.). Dodatkowo można przepisać witaminę C i witaminę B, glukonian wapnia. Angina jest leczona miejscowo: przez spłukanie ciepłym roztworem furacyliny lub dioksydiny, wlew rumianku, szałwii nagietka. W przypadku ciężkiej choroby zalecana jest terapia infuzyjna (roztwór glukozy dożylnie) w celu zmniejszenia zatrucia.
Chore dziecko potrzebuje oszczędnej diety - wszystkojedzenie powinno być ciepłe (w żadnym przypadku gorące lub zimne), wszystkie posiłki podawane są w postaci gotowanej i postrzępionej, półpłynnej lub płynnej. Musisz podać więcej ciepłego napoju, aby usunąć toksyny z organizmu. Kiedy mija ostry okres choroby, możesz stopniowo powrócić do normalnego odżywiania.
Dzięki terminowemu i właściwemu leczeniu wynik choroby jest zwykle korzystny. Najważniejsze, aby wezwać lekarza na czas, aby uniknąć możliwych komplikacji.
Szkarlata gorączka u dzieci: powikłania
Szkarlata gorączka jest bardzo niebezpieczna pod względempowikłania choroby zakaźnej, ponieważ jej czynnik sprawczy, paciorkowiec, dostał się do krwi, poważnie "bije" na tak ważnych narządach, jak serce, nerki i naczynia krwionośne. Powikłania tej choroby są konwencjonalnie podzielone na 2 rodzaje:
wcześniej (w ciągu 2 tygodni po transferze)dławica piersiowa) - powikłania o charakterze zapalnym (zapalenie ucha środkowego, ropień paraamigdaliczny, zapalenie zatok, zapalenie gardła), przemijające uszkodzenie serca, nerek i naczyń krwionośnych. Te ostatnie mogą powodować wewnętrzne krwawienie;
późno (2 tygodnie po przeniesieniuchoroby) - powikłania natury alergicznej (porażenie zastawek serca, reumatyzm stawowy, zapalenie kłębuszków nerkowych, uszkodzenie mózgu - pląsawica Sydenhama).
Od razu zauważymy, że w przeważającej większości przypadków poważne powikłania szkarlatyny są wynikiem przedwczesnego lub błędnego leczenia choroby.
Szkarlata gorączka u dzieci: profilaktyka
Ponieważ szczepionka przeciwko tej chorobie jeszcze nie istniałaistnieje, najbardziej skutecznymi metodami jej zapobiegania są izolacja pacjenta i wzmocnienie odporności dzieci. W odniesieniu do pierwszej określonej metody warunki kwarantanny są następujące:
12 dni po zakończeniu izolacji - dla pacjenta cierpiącego na szkarlatynę dziecka w wieku przedszkolnym i ucznia szkoły podstawowej;
1 tydzień od chwili izolacji pacjenta - dla dzieci, które były w kontakcie z nim i odwiedzają grupy dziecięce (dzieci w wieku przedszkolnym i uczniowie pierwszych 2 klas szkoły);
17 dni od pierwszego kontaktu z pacjentem - dla dzieci, które były w kontakcie z nim przez cały okres choroby i odwiedzały zbiorowość dziecięcą (dzieci w wieku przedszkolnym i pierwsze 2 klasy szkoły).
Aby wzmocnić rozwijającą się organizację, można wykonać następujące dobrze znane i bardzo proste działania:
prawidłowe i zrównoważone odżywianie;
hartowanie;
utrzymanie procedur higienicznych, wentylacja pomieszczeń i świeżego powietrza;
terminowe wykrywanie i leczenie problemów w jamie ustnej, chorób ucha i migdałków.
Ponadto, leki poprawiające działanie czynników ochronnych na błony śluzowe górnych dróg oddechowych (IRS-19, imudon, itp.) Również wykazały się dobrze.
